Konsekwencje przeżyć traumatycznych od prawie 40 lat stanowią obiekt zainteresowania psychiatrów i psychologów. Obecnie wiemy, że bezpośrednie doświadczenie traumy może skutkować zespołem stresu pourazowego (PTSD).

Trauma wyraża się w poczuciu bardzo negatywnych emocji, przeważnie strachu, lęku, grozy, poczuciu bezsilności i braku kontroli nad swoim życiem.

Żeby stwierdzić występowanie zaburzenia potraumatycznego, potrzebne jest spełnienie następujących kryteriów diagnostycznych:

1. Osoba doświadcza lub jest świadkiem wydarzenia traumatycznego, które wywołuje silny subiektywny dystres psychiczny.
2. Trauma jest ponownie odtwarzana w snach, pojawiają się mimowolne obrazy ze zdarzenia lub myśli o nim, nawet gdy nie chcemy o nim myśleć.
3. Usilnie unikamy bodźców związanych z wydarzeniem – ludzi, miejsc, przedmiotów, podobnych sytuacji.
4. Jednocześnie odczuwamy wzmożone pobudzenie, napięcie. Mamy problem ze spaniem, jesteśmy poddenerwowani, napięci.
5. Mamy problemy w funkcjonowaniu społecznym, emocjonalnym, poznawczym – mamy poczucie, że życie przed traumą było inne, możemy mieć poczucie winy, poczucie beznadziejności, poczucie braku sensu, a także możemy izolować się od innych.
6. Objawy trwają dłużej niż 1 miesiąc (ICD-10).

Mechanizm objawów jest następujący:

Zespół stresu pourazowego jest zaburzeniem psychicznym, ponieważ przynosi poczucie cierpienia. Najbardziej skuteczne leczenie to:

• terapia poznawczo-behawioralna
• terapia EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing)
• terapia metodą przedłużonej ekspozycji
• terapia eklektyczna
• terapia narracyjna
• terapia traumy oparta na restrukturyzacji poznawczej
• farmakoterapia

Oferuję wyżej wymienione formy pomocy poza farmakoterapią, którą wdrożyć może lekarz psychiatra.

Jeśli czujesz, że wymienione wyżej problemy Ciebie dotyczą, zapraszam do kontaktu.